WESSEL

Wonderen bestaan niet

 

Op blote voeten 

door ‘t zand

Lopen we samen 

langs ‘t Katseveerse strand

Ik  schrijf onze namen

Langs de vloedlijn in ’t  zand

samen verankerd op de grens

van water en land

 

Wonderen bestaan niet

Daar geloof ik niet in

chaos en toeval is overal

wonderen bestaan niet

daar doe ik niet aan mee

maar dat jij bestaat

Dat is veel meer dan dat

 

Wolken pakken samen

Er komt een onweer aan

Golven beuken op het witte zand

mensen rennen als gekken

door elkaar

ik kan je niet meer vinden 

op dat eindeloos witte strand

 

ieder onweer drijft ook wel weer over

niets wint het van jouw lach

elke keer dat je mij betovert

is als de eerste dag dat ik jou zag

 

Op blote voeten 

door ‘t zand

Lopen we samen 

langs ‘t Katseveerse strand

we schrijven onze namen

langs de vloedlijn in het  zand

onze bloedlijn

onze eeuwige band

​