WESSEL

Ballade van de eenzame zingende boerenknecht

 

’s Ochtends in alle vroegte

Loop ik door het stille land

’t is nog heel even wachten 

En dan zet de zon 't land in brand

 

Dan zal ze me weer verwarmen

ze stort d’r warmte op m’n huid

maar de kou in mijn eenzame hart

nee, die krijgt ze er niet uit

 

ik voel me goed dat wil ik nie ontkennen

hier op het land vind ik m'n rust

toch zou ik iemand willen kennen

die bij me hoort en me af en toe 's kust

 

vandaag ga ik wat liedjes zingen

veel meer weet ik niet te doen

als appels vallen ze van de bomen

als vanzelf komen ze naar me toe

 

en bij de schaft op dit landje

rust ik wat uit want ik ben best moe

mijn liedjes leg ik in een mandje

Wie weet komt zij ook nog eens 

vanzelf naar me toe

 

24-06-2019