top of page

...hadden mijn liedjes nog niet de kwaliteit die ik nastreefde. Ze moeten qua geluidskwaliteit natuurlijk niet uit de toon vallen als ze gedraaid worden tussen andere muziek, op de radio bv of via de streaming diensten als Spotify. De liedjes moesten als het ware net zo goed klinken als die van Adèle. Ja, hallo, bent u er nog...? dat had ik gedacht want ik weet natuurlijk ook wel dat dat onmogelijk is. Je kan immers niet verwachten dat een homerecordingopname net zo goed klinkt als een professionele opname en bovendien...heet ik niet Adèle. Maar had ik al gezegd dat ik een perfectionist ben?

Dus..

....ging ik in de Uptide Studio in België een opleiding tot sound engineer volgen. Dát had ik misschien maar beter niet kunnen

doen want door de opgedane kennis kwam ik er achter dat er

nogal wat mis was met de opnamen die ik tot nu toe had

gemaakt. Ik breidde daarom mijn opnamespulletjes uit met wat 'noodzakelijke' apparatuur. Eigenlijk had ik gewoon een

professioneel argument in handen om tegemoet te komen aan mijn GAS. (Gear Aquisition Syndrom) 

maar toch...

selfie

Dat was was handig en ook weer niet. Want met die nieuwe spulletjes kon ik de muziek beter laten klinken maar ik hoorde ook veel beter wat ik fout had gedaan. Dus moest ik van mezelf.... veel tracks opnieuw opnemen. 

Om te beginnen besloot ik dat een echte drummer de nummers opnieuw zou inspelen. Dat was onderdeel van de cursus en omdat drummen op mijn zolderkamertje niet echt goed zou lukken kwam mijn opleiding in Ertvelde goed van pas. Tijdens een cursusdag speelde de zeer talentvolle, en toen achtienjarige, Matthijs Sturm,  alles in één keer in. En met die drumtracks kon ik thuis weer verder aan de slag.

Natuurlijk werkte ik niet constant aan de nummers, dat zou absurd zijn. Soms lag het gewoon maanden stil omdat ik het te druk had met andere muzikale dingen of omdat de inspiratie ontbrak of omdat ik in het ziekenhuis lag (wat trouwens weer wel een leuk nieuw nummer opleverde:)  Maar het begon alles bij elkaar toch wel als een loden last te voelen.

Tot ik een interview met Omroep Zeeland spontaan uit mijn mond liet vallen dat ik in maart 2017 het album uit zou brengen. "Wat zeg ik nu!" dacht ik nog, ik ben helemaal niet zover. Maar achteraf ben ik erg blij dat ik dit zomaar ineens riep want nu moest ik als een razende aan de slag om alles netjes af te gaan maken.

En...dat is gelukt.

(ook al klinken ze niet zo goed als die van Adèle :)

site design © 2017 Peter Wessel

  • YouTube Social  Icon
  • Twitter Clean
  • Facebook Clean
bottom of page